Kto i kiedy może wybrać księgowość uproszczoną?

Obliczanie wysokości zobowiązań podatkowych przedsiębiorstwa może odbywać się przez prowadzenie dość skomplikowanej księgowości pełnej lub księgowości uproszczonej. Ta druga polega na prowadzeniu właściwych i zgodnych z prawem ewidencji podatkowych.

W jakiej formie prowadzona jest księgowość uproszczona?

Obecnie dostępne są w Polsce dwie formy prowadzenia księgowości uproszczonej: ryczałt od przychodów ewidencjonowanych oraz Podatkowa Księga Przychodów i Rozchodów. Każda z tych form określa właściwy sposób rozliczania się z US. Ryczałt oblicza się według określonych w prawie stawek, a PKPiR stosuje się przy opodatkowaniu na zasadach ogólnych lub podatkiem liniowym. Poza tym podatnik musi prowadzić ewidencję wyposażenia, rejestry VAT i ewidencję posiadanych pojazdów.

Kto może wybrać księgowość uproszczoną?

Zgodnie z przepisami prawa, z tej formy rozliczeń mogą skorzystać osoby fizyczne, prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą, a także spółki cywilne, jawne i partnerskie, pod warunkiem jednak, że ich przychody z poprzedniego roku obrotowego nie przekroczyły kwoty 2 mln euro (w przeliczeniu na złotówki). Przekroczenie tego limitu spowoduje konieczność przejścia na księgowość pełną.

Uproszczonej księgowości nie mogą prowadzić spółki kapitałowe i komandytowe, bez względu na uzyskiwane przychody. Jednak prawo nie zakazuje prowadzenia pełnej księgowości podmiotom, które mają możliwość wyboru księgowości uproszczonej.

Kiedy wybrać księgowość uproszczoną?

Mała księgowość wybierana jest najczęściej przez małe i średnie przedsiębiorstwa, opierające się na jednoosobowej działalności gospodarczej, generującej niewysokie koszty uzyskania przychodu. Większe przedsiębiorstwa oraz spółki osobowe, chcąc zachować przejrzystość i rzetelność, częściej wybierają pełną księgowość.